Informacje

Konferencją zakończył się projekt rewitalizacji społecznej, prowadzony przez Ośrodek Pomocy Społecznej w Czerwionce-Leszczynach, ZHP  Komendę Hufca Czerwionka-Leszczyny w partnerstwie z CRIS.

– Jeżeli rewitalizacja jest procesem
ożywiania – miasta, gminy, części tego miasta, pewnej dzielnicy,
miejscowości to miarą powodzenia rewitalizacji jest liczba
podmiotów zaangażowanych w działania rewitalizacyjne.
Rewitalizacja, która ma szanse się udać to taka oparta na
partnerstwie, w której każdy z podmiotów ma swoją rolę do
spełnienia – mówił dr Krzysztof Wrana, jeden z prelegentów.

Takie właśnie były działania
rewitalizacyjne, realizowane na terenie gminy Czerwionka-Leszczyny.
Dzięki połączonym siłom trzech partnerów – Ośrodka Pomocy
Społecznej, hufca ZHP i Centrum Rozwoju Inicjatyw Społecznych.
Przez jedenaście miesięcy uczestnicy nie tylko mogli skorzystać z
szeregu aktywności takich jak kursy zawodowe, poradnictwo zawodowe,
pomoc prawnika, pedagoga i psychologa, ale także włączyć się w
działania na rzecz swoich najbliższych sąsiadów i lokalnej
społeczności: organizowali festyny, małe remonty w swoich blokach
i ich otoczeniu, tworzyli i udzielali się w lokalnych grupach
działania.

– Nie powinno być rewitalizacji, która
skupia się tylko na warstwie architektonicznej, urbanistycznej,
warstwie materialnej. Tak naprawdę weryfikatorem tego, czy
rewitalizacja jest udana czy nieudana, są ludzie. Ludzie, którzy
angażują się w ten proces, bo jest to proces dla nich atrakcyjny,
proces, w którym realizowane są projekty dla nich ważne, a
równocześnie jest to proces, który tworzy produkty atrakcyjne dla
odbiorcy – mówił dr Krzysztof Wrana – Miasto witalne to miasto
pełne energii, miasto z tętniącymi życiem przestrzeniami, a więc
rewitalizacja powinna prowadzić do generowania miejsc, w których
mieszkańcy chcą się spotykać, chcą uczestniczyć w imprezach,
chcą sami te imprezy organizować – dodawał.

O efektach rewitalizacji mówił też
dyrektor Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w Czerwionce-Leszczynach,
Marian Uherek. ZGM podczas realizacji projektu wspierał mieszkańców
przy działaniach związanych z małymi remontami klatek i ich
otoczenia. – Ta rewitalizacja wyznaczyła nam kierunki, jak
aktywizować mieszkańców tego terenu. Mieszkańcy znaleźli też
dla swojej energii dodatkowe, wartościowe możliwości działania –
mówił Marian Uherek.

Aleksandra Chudzik natomiast mówiła o
roli rewitalizacji społecznej w obszarze edukacji. – Żeby dzieci
były mniej wykluczone, muszą podnosić swoją umiejętność
spędzania wolnego czasu. Dlatego ważne jest, żeby najpierw myśleć
o rewitalizacji społecznej, a potem o pozyskiwaniu środków na
infrastrukturę. Co z tego, że dzieci dostaną np. siłownię pod
chmurką, jak nie będą z niej korzystać, bo na danym terenie
potrzeba np. zupełnie innej aktywności? – pytała Aleksandra
Chudzik i dodawała – Zależy nam, żeby dzieci z terenów
zdegradowanych sięgały coraz wyżej i wyżej, bo to prawdziwa
rewitalizacja, kiedy one zostaną na tych familokach, ale będą
funkcjonowały inaczej niż ich rodzice i dziadkowie – tłumaczyła
Aleksandra Chudzik.